nuntii

Circiter 1.2% hominum cancro thyroideo in vita sua diagnosi afficientur. Per quadraginta annos proximos, propter usum late diffusum imaginum et introductionem biopsiae per puncturam tenuem, proportio detectionis cancri thyroidei significanter aucta est, et incidentia cancri thyroidei triplicata est. Curatio cancri thyroidei celeriter progressa est per quinque ad decem annos proximos, cum variis novis protocollis approbationem regulatoriam adepti sint.

Expositio radiationi ionizanti tempore pueritiae maxime cum cancro papillari thyroideo coniuncta erat (1.3 ad 35.1 casus / 10,000 annos-persona). Studium cohortis quod 13,127 pueros infra 18 annos in Ucraina post accidens nucleare Chernobyl anno 1986 habitantes ad cancrum thyroideum examinavit, in summa 45 casus cancri thyroidei cum periculo relativo excessivo 5.25/Gy pro cancro thyroideo invenit. Etiam relatio dosis-responsus inter radiationem ionizantem et cancrum thyroideum exstat. Quo minor aetas qua radiatio ionizans accepta est, eo maius periculum cancri thyroidei radiatione conexi evolvendi, et hoc periculum fere 30 annos post expositionem perstitit.

Plerique factores periculi cancri thyroideae immutabiles sunt: ​​aetas, sexus, genus vel stirps, et historia familiaris cancri thyroideae sunt praedictores periculi maximi momenti. Quo provectior aetas, eo maior incidentia et eo minor proportio supervivendi. Cancer thyroideae ter frequentior est in mulieribus quam in viris, proportio quae fere constans est per orbem terrarum. Variatio genetica in linea germinali 25% aegrotorum cum carcinomate medullari thyroideae cum syndromis tumorum endocrinorum multiplicibus hereditariis typi 2A et 2B coniungitur. 3% ad 9% aegrotorum cum cancro thyroideae bene differentiato hereditabilitatem habent.

Examen plus quam octo milionum incolarum Daniae demonstravit strumam nodularem non toxicam cum aucto periculo cancri thyroideae coniunctam esse. In studio cohortis retrospectivo 843 aegrotorum chirurgiam thyroideae propter nodulum thyroideam unilateralem vel bilateralem, strumam, vel morbum thyroideam autoimmunem subitorum, altiores gradus thyrotropini serici (TSH) praeoperativi cum cancro thyroideae coniuncti sunt: ​​16% aegrotorum cum gradibus TSH infra 0.06 mIU/L cancrum thyroideae evolverunt, dum 52% aegrotorum cum TSH ≥5 mIU/L cancrum thyroideae evolverunt.

Homines cancro thyreoideae affecti saepe nulla symptomata habent. Studium retrospectivum 1328 aegrotorum cancro thyreoideae affectorum in 16 centris in 4 terris ostendit tantum 30% (183/613) symptomata tempore diagnosi habuisse. Aegroti cum massa in collo, dysphagia, sensu corporis alieni et raucedine plerumque gravius ​​aegrotant.

Cancer thyroidei se praesentat ut nodulus thyroideus palpabilis. Incidentia cancri thyroidei in nodulis palpabilibus esse fertur circiter 5% et 1% respective in mulieribus et viris in regionibus mundi ubi iodum sufficiens est. Hodie, circiter 30% ad 40% cancrorum thyroidei per palpationem inveniuntur. Aliae methodi diagnosticae communes includunt imagines non ad thyroideam pertinentes (e.g., ultrasonus carotidis, imagines colli, spinae, et thoracis); aegroti cum hyperthyroidismo vel hypothyroidismo qui nodulos non tetigerunt ultrasonographiam thyroidei accipiunt; aegroti cum nodulis thyroidei existentibus iterum cum ultrasonographia accipiunt; inopinata inventio cancri thyroidei occulti facta est per examinationem pathologicam postoperativam.

Ultrasonus est methodus praeferenda ad nodula thyroidea palpabilia vel alia inventa nodulorum thyroideorum per imagines examinanda. Ultrasonus est valde sensibilis ad numerum et proprietates nodulorum thyroideorum determinandas, necnon notas periculi alti cum periculo malignitatis coniunctas, ut irregularitates marginales, focus echoicus punctatus fortis, et invasio extrathyroidea.

In praesenti, diagnosis excessiva et curatio cancri thyroidei problema est cui multi medici et aegroti diligenter attendunt, et medici diagnosim excessivam vitare debent. Sed hoc aequilibrium difficile est ad obtinendum quia non omnes aegroti cum cancro thyroidei metastatico progresso nodulos thyroideos sentire possunt, et non omnes diagnosis cancri thyroidei periculi humilis vitari possunt. Exempli gratia, microcarcinoma thyroidei occasionale quod numquam symptomata vel mortem causare potest histologice post chirurgiam propter morbum thyroidei benignum diagnosticari potest.

Therapiae interventionales minimaliter invasivae, velut ablatio radiofrequentiae ultrasono-ducta, ablatio microfluctuum, et ablatio laserica, alternativam chirurgiae promittentem offerunt cum carcinoma thyroideum periculi minoris curationem requirit. Quamquam rationes actionis trium methodorum ablationis paulum differunt, tamen similes sunt quoad criteria selectionis tumoris, responsum tumoris, et complicationes postoperativas. Hodie, plerique medici consentiunt notam tumoris idealem pro interventione minimaliter invasiva esse carcinoma papillare thyroideum internum < 10 mm diametro et > 5 mm a structuris calori sensibilibus, ut trachea, oesophagus, et nervo laryngeo recurrente. Complicatio post curationem frequentissima manet laesio caloris fortuita nervo laryngeo recurrenti propinquo, quae raucedinem temporariam efficit. Ad damnum structuris circumstantibus minuendum, commendatur ut distantia tuta a laesione designata relinquatur.

Plura studia demonstraverunt interventionem minimaliter invasivam in curatione microcarcinomatis papillaris thyroideae bonam efficaciam et salutem habere. Quamquam interventiones minimaliter invasivae pro cancro papillari thyroideae periculi humilis eventus promittentes protulerunt, pleraque studia retrospectiva fuerunt et in Sinis, Italia, et Corea Meridionali intenta. Praeterea, nulla comparatio directa inter usum interventionum minimaliter invasivarum et vigilantiam activam facta est. Ergo, ablatio thermalis ultrasonographia ducta solum apta est aegris cum cancro thyroideae periculi humilis qui non sunt candidati ad curationem chirurgicam vel qui hanc optionem curationis praeferunt.

In futuro, pro aegrotis cancro thyreoideae clinicē significanti, therapia interventionalis minimaliter invasiva alia optio curationis cum minore periculo complicationum quam chirurgia esse potest. Ab anno 2021, technicae ablationis thermalis adhibitae sunt ad curandos aegrotos cancro thyreoideae infra 38 mm (T1b~T2) cum notis periculi alti. Attamen, haec studia retrospectiva parvam cohortem aegrotorum (a 12 ad 172) et breve tempus observationis (medio 19.8 ad 25.0 menses) comprehenderunt. Quapropter, plus investigationis necessaria est ad intellegendum valorem ablationis thermalis in curatione aegrotorum cancro thyreoideae clinicē significanti.

Chirurgia manet primaria methodus curationis pro carcinomate thyroideo differentiato suspecto vel cytologice confirmato. Controversia fuit de aptissimo ambitu thyroidectomiae (lobectomia et thyroidectomia totalis). Aegroti thyroidectomiam totalem subeuntes periculo chirurgico maiori obnoxii sunt quam ii qui lobectomiam subeunt. Pericula chirurgiae thyroideoideae includunt laesionem nervi laryngei recidivam, hypoparathyroidismum, complicationes vulnerum, et necessitatem supplementi hormonis thyroidei. Olim, thyroidectomia totalis erat curatio praelata pro omnibus cancris thyroideis differentiatis > 10 mm. Attamen, studium ab Adam et al. anno 2014 factum demonstravit nullam differentiam statistice significantem esse in superviventia et periculo recidivationis inter aegrotos lobectomiam et thyroidectomiam totalem subeuntes pro cancro thyroideo papillari 10 mm ad 40 mm sine notis periculi clinici alti.

Quapropter, nunc, lobectomia plerumque praefertur pro cancro thyroideo unilaterali bene differentiato < 40 mm. Thyreoidectomia totalis plerumque commendatur pro cancro thyroideo bene differentiato 40 mm vel maiore et cancro thyroideo bilaterali. Si tumor ad nodos lymphaticos regionales diffusus est, dissectio nodorum lymphaticorum centralium et lateralium colli peragenda est. Solum aegroti cum cancro thyroideo medullari et quibusdam cancris thyroideis magni voluminis bene differentiatis, necnon aegroti cum aggressione thyroidea externa, dissectionem nodorum lymphaticorum centralium prophylacticam requirunt. Dissectio nodorum lymphaticorum cervicalis lateralis prophylactica considerari potest pro aegrotis cum cancro thyroideo medullari. In aegrotis cum suspicione carcinomatis medullaris thyroidei hereditarii, gradus plasmatici norepinephrini, calcii, et hormonis parathyroidei (PTH) aestimandi sunt ante chirurgiam ad syndroma MEN2A identificandam et vitandum pheochromocytoma et hyperparathyroidismum omittendum.

Intubatio nervorum praecipue adhibetur ad coniungendum cum monitore nervorum idoneo, ut via aerea discreta praebeatur et ad activitatem musculorum et nervorum intraoperativam in larynge monitorandam.

Tubus Endotrachealis EMG hic preme.