nuntii

Ineunte saeculo XXI, frequentia, duratio, et intensitas aestus magnopere auctae sunt; diebus XXI et XXII huius mensis, temperatura globalis per duos dies continuos maximum recordum attigit. Temperaturae altae ad seriem periculorum valetudinis, ut morbos cordis et respiratorii, ducere possunt, praesertim pro populationibus sensibilibus, ut senibus, morbis chronicis, et obesitate. Tamen, mensurae praeventionis individualis et coetus damnum temperaturarum altarum valetudini efficaciter minuere possunt.

Ab Revolutione Industriali, mutatio climatis ad augmentum temperaturae mediae globalis 1.1°C duxit. Nisi emissiones gasorum calefacientium significanter minuantur, exspectatur temperaturam mediam globalem 2.5-2.9°C ante finem huius saeculi aucturam esse. Consilium Intergubernativum de Mutatione Climatica (IPCC) ad claram conclusionem pervenit actiones humanas, praesertim combustionem fossilium combustibilium, causam esse calefactionis generalis in atmosphaera, terra et oceanis.

Fluctuationibus non obstantibus, plerumque frequentia et diuturnitas temperaturarum extremarum augentur, frigora extrema decrescunt. Eventus compositi, ut siccitates vel incendia silvestria quae simul cum aestu occurrunt, magis magisque communes fiunt, et eorum frequentia crescere pergere exspectatur.

Studium recens ostendit inter annos 1991 et 2018, plus quam tertiam partem mortuum ex calore conexorum in 43 terris, inter quas Civitates Foederatae Americae, emissionibus gasorum calefacientium anthropogenicis attribui posse.

Intellegere late diffusum impetum caloris extremi in valetudinem magni momenti est ad dirigendam curationem aegrotorum et officia medica, necnon ad elaborandas rationes ampliores ad mitigandas et accommodandas temperaturas crescentes. Hic articulus summatim exponit argumenta epidemiologica de periculis valetudinis a temperaturis altis effectis, de nimio effectu temperaturarum altarum in coetus vulnerabiles, et de mensuris tutelae individualibus et coetuum ad mitiganda haec pericula spectantibus.

Expositio altae temperaturae et pericula valetudinis

Tam brevi quam longo tempore, expositio temperaturis altis valetudinem humanam graviter afficere potest. Temperaturae altae etiam indirecte valetudinem afficiunt per factores ambientales, ut qualitatem et quantitatem frugum et copiam aquae imminutam, necnon ozonum troposphaericum auctum. Maximus impetus temperaturarum altarum in valetudinem in condicionibus aestus extremi fit, et effectus temperaturarum normas historicas excedentium in valetudinem late agnoscuntur.

Morbi acuti temperaturis altis coniuncti includunt eruptionem aestus (vesicae parvae, papulae, vel pustulae ob obstructione glandularum sudoris effectae), spasmos aestus (contractiones musculorum involuntariae dolorosae ob dehydrationem et inaequilibrium electrolyticorum propter sudorem effectae), tumorem aquae calidae, syncopem aestus (plerumque cum statione vel mutatione positionis per longum tempus in temperaturis altis coniuncta, partim propter dehydrationem), exhaustionem aestus, et ictum aestus. Extenuatio aestus plerumque se manifestat ut lassitudo, debilitas, vertigine, capitis dolore, sudor profusus, spasmi musculorum, et pulsus auctus; temperatura corporis centralis aegroti augeri potest, sed status mentis eius normalis est. Ictus aestus ad mutationes in functione systematis nervosi centralis refertur cum temperatura corporis centralis 40°C excedit, quae ad defectum plurium organorum et mortem progredi possunt.

Deviatio a normis historicis temperaturae tolerantiam physiologicam et adaptabilitatem ad altas temperaturas graviter afficere potest. Tam temperaturae absolutae altae (ut 37°C) quam temperaturae relativae altae (ut percentile 99 secundum temperaturas historicas computatum) ad altas mortalitatis rationes tempore aestus ducere possunt. Etiam sine calore extremo, calor tamen corpori humano nocere potest.

Etiam cum refrigeratione aeris aliisque factoribus qui partes agunt in processu adaptationis, ad limites adaptabilitatis nostrae physiologicae et socialis appropinquamus. Punctum criticum includit facultatem infrastructurae potentiae exstantis ad necessitates refrigerationis in longo termino implendas, necnon sumptum infrastructurae amplificandae ad has necessitates implendas.

Populatio periculosa

Tam susceptibilitas (factores interni) quam vulnerabilitas (factores externi) impetum temperaturarum altarum in valetudinem mutare possunt. Greges ethnici marginales aut status socioeconomicus humilis factores clavis sunt qui periculum afficiunt, sed alii factores etiam periculum effectuum negativorum valetudinis augere possunt, inter quos segregatio socialis, aetas extrema, comorbiditates, et usus medicamentorum. Aegroti morbis cordis, cerebrovascularibus, respiratoriis vel renalibus, diabete et dementia affecti, necnon aegroti diuretica, medicamenta antihypertensiva, alia medicamenta cardiovascularia, quaedam medicamenta psychotropica, antihistaminica et alia medicamenta accipientes, periculum auctum morborum hyperthermiae conexorum habebunt.

Futurae necessitates et directiones
Necesse est ulteriores investigationes peragere ut utilitates mensurarum praeventionis ictus caloris et refrigerationis in gradu singulari et communi intellegantur, cum multae mensurae utilitates synergicas habeant, ut horti et alia spatia viridia quae actiones athleticas augere, salutem mentalem emendare, et cohaerentiam socialem possunt. Necesse est relationem ordinariam laesionum a calore ortarum confirmare, inter quas codices Classificationis Internationalis Morborum (ICD), ut effectus indirectos altarum temperaturarum in salutem, potius quam solum effectus directos, reflectant.

Nulla definitio universaliter accepta exstat pro mortibus quae ex temperaturis altis oriuntur. Statisticae clarae et accuratae de morbis et mortibus aestu conexis communitatibus et legislatoribus auxilium ferre possunt ad onus sanitatis cum temperaturis altis coniunctum disponendum et ad solutiones inveniendas. Praeterea, studia cohortis longitudinalia necessaria sunt ad melius determinanda varia impetus temperaturarum altarum in sanitatem, secundum proprietates regionum et populationum diversarum, necnon inclinationes temporales adaptationis.

Necesse est investigationem multisectorialem peragere ut melius intellegantur effectus directi et indirecti mutationis climatis in valetudinem et ut efficaces rationes ad augendam firmitatem firmitatis inveniantur, ut puta systemata aquae et sanitationis, energia, vectura, agricultura, et ordinatio urbana. Specialis attentio tribuenda est coetibus maximi periculi (velut communitates coloratae, populationes tenues, et individua pertinentia ad varias coetus periculosi), et efficaces rationes adaptationis excogitari debent.
Conclusio
Mutatio climatis temperaturas perpetuo auget et frequentiam, durationem, et intensitatem aestus amplificat, quod ad varia mala valetudinis exitus ducit. Distributio supradictorum effectuum non est aequa, et quidam homines et greges praecipue afficiuntur. Necesse est consilia interventionis et rationes loca et populationes specificas spectantes evolvere, ut effectus altarum temperaturarum in valetudinem minuatur.