Epidemiae influenzae temporales quotannis inter 290 000 et 650 000 mortes ex morbis respiratoriis orbe terrarum efficiunt. Hieme hac, post finem pandemiae COVID-19, gravissima pandemia influenzae patria experitur. Vaccinum contra influenzam est modus efficacissimus ad influenzam prohibendam, sed vaccinum traditum contra influenzam, quod in cultura embryonum gallinaceorum fundatur, nonnulla vitia habet, ut variationem immunogenicam, limitationem productionis, et cetera.
Adventus vaccini contra influenzam per proteinum HA recombinantem modificati vitia vaccini traditionalis embryonis gallinaceae solvere potest. Nunc, American Advisory Committee on Immunization Practices (ACIP) vaccinum contra influenzam recombinantem altae dosis adultis ≥65 annorum commendat. Attamen, hominibus infra 65 annos, ACIP nullum vaccinum contra influenzam aetati idoneum ut prioritatem commendat propter defectum comparationum directarum inter varia genera vaccinorum.
Vaccinum quadrivalente haemagglutininum recombinans (HA) contra influenzam genetice modificatum (RIV4) ab anno 2016 in pluribus terris ad mercatum approbatum est et nunc est vaccinum influentiae recombinans praecipuum in usu. RIV4 producitur utens suggestu technologiae proteini recombinantis, quod defectus productionis vaccinorum inactivatorum traditionalis, a copia embryonum gallinorum limitatae, superare potest. Praeterea, hoc suggestum cyclum productionis breviorem habet, magis conducit ad opportunam substitutionem stirpium vaccinorum candidatarum, et mutationes adaptivas vitare potest quae in processu productionis stirpium viralium occurrere possunt, quae effectum protectivum vaccinorum perfectorum afficere possunt. Karen Midthun, tunc director Centri pro Revisione et Investigatione Biologicorum apud Administrationem Ciborum et Medicamentorum Civitatum Foederatarum (FDA), animadvertit "adventum vaccinorum influentiae recombinantum progressum technologicum in productione vaccinorum influentiae repraesentare... Hoc potentiam praebet ad celeriorem initium productionis vaccinorum in casu eruptionis" [1]. Accedit quod RIV4 ter plus proteini haemagglutinini continet quam vaccinum influentiae conventionale dosis normalis, quod immunogenicitatem fortiorem habet [2]. Studia exstantia demonstraverunt RIV4 plus tutelae praebere quam vaccinum contra influenzam dosis consuetae in adultis senioribus, et evidentia pleniora necessaria sunt ad comparanda duo in populationibus iunioribus.
Die XIV Decembris anni MMXXIII, ephemeris *New England Journal of Medicine* (NEJM) studium ab Amber Hsiao et al., ex Centro Studiorum Vaccini Kaiser Permanente, Systemate Salutis KPNC, Oakland, Civitatibus Foederatis Americae, divulgavit. Hoc studium est studium in mundo reali quod methodum aleatoriam incolarum adhibuit ad effectum protectivum RIV4 comparatum cum vaccino quadrivalenti inactivato dosis standardis contra influenzam (SD-IIV4) in hominibus sub LXV annis per duas tempora influenzae ab anno MMXVIII ad MMXX aestimandum.
Pro regione servitii et magnitudine aedificii KPNC, hae institutiones temere vel in gregem A vel in gregem B (Figura 1) distributae sunt, ubi grex A RIV4 prima hebdomada, grex B SD-IIV4 prima hebdomada accepit, et deinde utraque institutio duo vaccina alternatim singulis hebdomadibus accepit usque ad finem temporis influenzae currentis. Primum finem studii erant casus influenzae PCR-confirmati, et secundarium fines includebant influenzam A, influenzam B, et hospitalizationes cum influenza conexas. Medici in unaquaque institutione probationes PCR influenzae pro suo arbitrio, secundum presentationem clinicam aegroti, perficiunt et diagnosim aegrotorum intra et extra aegrotorum, probationes laboratorium, et informationes de vaccinatione per acta medica electronica obtinent.
Studium adultos inter annos XVIII et LXIV comprehendit, prima aetas inter annos L et LXIV analysata. Resultata demonstraverunt effectum protectivum relativum (rVE) RIV4 comparatum cum SD-IIV4 contra influenzam per PCR confirmatam 15.3% (95% CI, 5.9-23.8) esse in hominibus inter annos L et LXIV. Protectio relativa contra influenzam A 15.7% (95% CI, 6.0-24.5) erat. Nullus effectus protectivus relativus statistice significans pro influenza B vel hospitalizationibus propter influenzam demonstratus est. Praeterea, analyses exploratoriae demonstraverunt in hominibus inter annos XVIII et XLIX, tam pro influenza (rVE, 10.8%; 95% CI, 6.6-14.7) quam pro influenza A (rVE, 10.2%; 95% CI, 1.4-18.2), RIV4 meliorem protectionem quam SD-IIV4 demonstravisse.
Prius experimentum clinicum efficaciae, dupliciter caecum, positivo modo comparatum, fortuitum demonstravit RIV4 meliorem tutelam habere quam SD-IIV4 in hominibus quinquaginta annorum et maioribus (rVE, 30%; 95% CI, 10~47) [3]. Hoc studium iterum per magnas datas ex mundo reali demonstrat vaccina recombinantia contra influenzam meliorem tutelam praebere quam vaccina inactivata traditionalia, et argumenta complet quod RIV4 etiam meliorem tutelam praebet in populationibus iunioribus. Studium incidentiam infectionis virus syncytialis respiratorii (RSV) in utroque grege analysavit (infectio RSV comparabilis esse debet in utroque grege quia vaccinum influenzae infectionem RSV non impedit), alios factores confundentes exclusit, et firmitatem eventuum per multiplices analyses sensibilitatis verificavit.
Nova methodus designationis aleatoriae per greges in hoc studio adhibita, praesertim alternans vaccinationem vaccini experimentalis et vaccini comparativi singulis hebdomadibus, factores interferentes inter duos greges melius aequavit. Attamen, propter complexitatem designationis, requisita ad investigationem exsequendam maiora sunt. In hoc studio, copia insufficiens vaccini recombinantis contra influenzam effecit ut maior numerus hominum qui RIV4 accipere debuissent SD-IIV4 acciperet, quod maiorem differentiam in numero participantium inter duos greges et possibile periculum praejudicii effecit. Praeterea, studium initio destinatum erat ut ab anno 2018 ad annum 2021 perageretur, et emergentia COVID-19 eiusque mensurae praeventionis et moderationis et studium et intensitatem epidemiae influenzae affecerunt, inter quas breviatio temporis influenzae 2019-2020 et absentia temporis influenzae 2020-2021. Data ex duabus tantum temporibus influenzae "abnormalibus" ab anno 2018 ad annum 2020 praesto sunt, ergo plus investigationis necessaria est ad diiudicandum utrum haec inventa per plura tempora, diversas stirpes circulantes et componentes vaccinorum valeant.
Summa summarum, hoc studium ulterius demonstrat facultatem vaccinorum recombinantium genetice artificiose constructorum in agro vaccinorum contra influenzam adhibitorum, et etiam fundamentum technicum solidum ponit pro futura investigatione et evolutione vaccinorum innovativorum contra influenzam. Systema technologiae vaccinorum recombinantium genetice artificiose constructorum non ab embryonibus gallinorum pendet, et commoda brevis cycli productionis et magnae stabilitatis productionis habet. Tamen, comparatum cum vaccinis traditis contra influenzam inactivatis, nullum commodum magnum in protectione habet, et difficile est phaenomenon effugii immunis a viris influenzae valde mutatis causatum ab origine solvere. Similiter ac vaccinis traditis contra influenzam, praedictio stirpis et substitutio antigeni quotannis requiruntur.
Ob emergentes variationes influenzae, adhuc in posterum evolutioni vaccinorum universalium contra influenzam attendere debemus. Evolutio vaccini universalis contra influenzam gradatim ambitum tutelae contra stirpes virales extendere debet, et tandem efficax tutelam contra omnes stirpes per annos diversos assequi. Ergo, in posterum designationem immunogeni lati spectri in proteino HA fundati promovere pergere debemus, in NA, alia proteina superficiali virus influenzae, ut scopo vaccini principali intendere, et in vias technologiae immunizationis respiratoriae quae magis utiles sunt in inducendis responsionibus tutelaribus multidimensionalibus, inter quas immunitas cellularis localis (ut vaccinum nasale pulverizatum, vaccinum pulveris sicci inhalabilis, etc.), intendere. Investigationem vaccinorum mRNA, vaccinorum vectorum, novorum adiuvantium, aliarumque suggestuum technicorum promovere pergere, et evolutionem vaccinorum universalium idealium contra influenzam, quae "omnibus mutationibus sine mutatione respondent," perficere.
Tempus publicationis: XVI Kal. Ian. MMXXIII




