nuntii

Effectus placebo ad sensum meliorationis valetudinis in corpore humano ob exspectationes positivas cum curationes inefficaces accipiuntur refertur, dum effectus antiplacebo correspondens est diminutio efficaciae ob exspectationes negativas cum medicamenta activa accipiuntur, vel eventus effectuum secundariorum ob exspectationes negativas cum placebo accipitur, quae ad deteriorationem condicionis ducere possunt. Hi effectus saepe in curatione et investigatione clinica adsunt, et efficaciam et exitus aegrotorum afficere possunt.

Effectus placebo et effectus antiplacebo sunt effectus generati ab exspectationibus positivis et negativis aegrotorum de statu sanitatis suae, respective. Hi effectus in variis condicionibus clinicis occurrere possunt, inter quos usus medicamentorum activorum vel placebo ad curationem in praxi clinica vel experimentis, consensus informatus obtinendus, informationes medicas praebendae, et actiones promotionis salutis publicae gerendae. Effectus placebo ad exitus prosperos ducit, dum effectus antiplacebo ad exitus noxios et periculosos.

Discrepantiae in responsione ad curationem et symptomatibus praesentationis inter diversos aegros partim effectibus placebo et anti-placebo attribui possunt. In praxi clinica, frequentia et intensitas effectuum placebo difficile determinantur, cum sub condicionibus experimentalibus, frequentia et intensitatis ambitus effectuum placebo latus est. Exempli gratia, in multis experimentis clinicis dupliciter caecis ad curationem doloris vel morbi mentis, responsio ad placebo similis est ei ad medicamenta activa, et usque ad 19% adultorum et 26% participantium seniorum qui placebo acceperunt effectus secundarios rettulerunt. Praeterea, in experimentis clinicis, usque ad quartam partem aegrotorum qui placebo acceperunt medicamentum propter effectus secundarios destiterunt, quod suggerit effectum anti-placebo ad discontinuationem medicamenti activi vel adhaesionem malam ducere posse.

Mechanismi neurobiologici effectuum placebo et antiplacebo
Effectus placebo cum liberatione multarum substantiarum, ut opioidorum endogenorum, cannabinoidorum, dopamini, oxytocini, et vasopressini, coniunctus esse demonstratus est. Actio cuiusque substantiae ad systema destinatum (id est, dolorem, motum, vel systema immune) et morbos (ut arthritidem vel morbum Parkinsonianum) dirigitur. Exempli gratia, liberatio dopamini in effectu placebo in curatione morbi Parkinsoniani implicatur, sed non in effectu placebo in curatione doloris chronici vel acuti.

Exacerbatio doloris a suggestione verbali in experimento effecta (effectus antiplacebo) a neuropeptido cholecystokinino mediari demonstrata est et a proglutamido (quod est antagonista receptorum cholecystokinini typi A et typi B) impediri potest. In individuis sanis, haec hyperalgesia lingua inducta cum aucta activitate axis hypothalamici pituitarii et adrenalis coniungitur. Medicamentum benzodiazepinum diazepam hyperalgesiam et hyperactivitatem axis hypothalamici pituitarii et adrenalis antagonizare potest, quod suggerit anxietatem in his effectibus antiplacebo implicari. Attamen alaninum hyperalgesiam impedire potest, sed hyperactivitatem axis hypothalamici pituitarii et adrenalis impedire non potest, quod suggerit systema cholecystokinini in parte hyperalgesiae effectus antiplacebo implicari, sed non in parte anxietatis. Influentia geneticae in effectus placebo et antiplacebo cum haplotypis polymorphismorum nucleotidi singularis in genibus dopamini, opioidis, et cannabinoidis endogenis coniungitur.

Meta-analysis ad gradum participantium pertractata ex viginti studiis neuroimaginis functionalis, sexcentis tribus participantibus sanis implicatis, demonstravit effectum placebo, cum dolore coniunctum, parvum tantum impulsum habuisse in manifestationes imaginis functionalis doloris conexas (quae "signaturae doloris neurogenici" appellantur). Effectus placebo fortasse partes agit in pluribus retium cerebri gradibus, quae affectiones et earum impulsum in experientias doloris subiectivas multifactoriales promovent. Imago cerebri et medullae spinalis ostendit effectum anti-placebo ad augmentum transmissionis signorum doloris a medulla spinali ad cerebrum ducere. In experimento ad responsionem participantium ad cremora placebo examinandam, haec cremora descripta sunt ut dolorem causantes et pretio altiore vel vili notata sunt. Resultata demonstraverunt regiones transmissionis doloris in cerebro et medulla spinali activatas esse cum homines dolorem graviorem post curationem cremoris pretiosis acceptos experiri exspectabant. Similiter, nonnulla experimenta dolorem a calore inductum, qui a potenti medicamento opioide remifentanilo levari potest, probaverunt; inter participes qui credebant remifentanil intermissum esse, hippocampus activatus est, et effectus anti-placebo efficaciam medicamenti impedivit, suggerens accentum et memoriam in hoc effectu implicatas esse.

Exspectationes, Indicia Linguae, et Effectus Structurae
Eventa molecularia et mutationes retium neuralium subiacentes effectibus placebo et anti-placebo a eventibus exspectatis vel futuris praevisibilibus mediantur. Si exspectatio impleri potest, exspectatio appellatur; exspectationes metiri et affici possunt mutationibus in perceptione et cognitione. Exspectationes variis modis generari possunt, inter quas sunt experientiae priores effectuum medicamentorum et effectuum secundariorum (ut effectus analgesici post medicationem), instructiones verbales (ut certior fieri medicamentum quoddam dolorem lenire posse), vel observationes sociales (ut directe observatio levaminis symptomatum in aliis post eandem medicationem sumptam). Attamen quaedam exspectationes et effectus placebo et anti-placebo impleri non possunt. Exempli gratia, conditionaliter responsa immunosuppressiva in aegrotis transplantationem renis subeuntibus inducere possumus. Methodus probationis est stimulos neutros antea cum immunosuppressoribus iunctos aegrotis applicare. Usus stimulationis neutrae solae etiam proliferationem cellularum T minuit.

In condicionibus clinicis, exspectationes a modo quo medicamenta describuntur vel a "structura" adhibita afficiuntur. Post chirurgiam, comparatione facta cum administratione personata ubi aegrotus tempus administrationis ignorat, si curatio quam accipies dum morphinum administras indicat eam dolorem efficaciter lenire posse, utilitates significantes afferet. Admonitiones directae ad effectus secundarios etiam per se impleri possunt. Studium aegrotos beta-obstruentes atenololo propter morbos cordis et hypertensionem curatos inclusit, et eventus demonstraverunt incidentiam effectuum secundariorum sexualium et dysfunctionis erectilis 31% esse in aegrotis qui de effectibus secundariis potentialibus consulto certiores facti sunt, dum incidentia tantum 16% erat in aegrotis qui de effectibus secundariis non certiores facti sunt. Similiter, inter aegrotos qui finasteridum propter benignam prostatae augmentationem sumpserunt, 43% aegrotorum qui explicite de effectibus secundariis sexualibus certiores facti sunt effectus secundarios experti sunt, dum inter aegrotos qui de effectibus secundariis sexualibus non certiores facti sunt, haec proportio 15% erat. Studium aegrotos asthmate laborantes qui solutionem salinam nebulizatam inhalaverunt et certiores facti sunt se allergenas inhalare inclusit. Eventus demonstraverunt fere dimidium aegrotorum difficultates respirationis, resistentiam auctam viarum respiratoriarum, et capacitatem pulmonalem diminutam experti esse. Inter aegros asthmate affectos qui bronchoconstrictores inhalaverunt, ii qui de bronchoconstrictoribus certiores facti sunt graviorem difficultatem respiratoriam et resistentiam viarum aeriarum experti sunt quam ii qui de bronchodilatatoribus certiores facti sunt.

Praeterea, exspectationes lingua inductae symptomata specifica, ut dolorem, pruriginem, et nauseam, causare possunt. Post suggestionem linguae, stimuli ad dolorem parvae intensitatis pertinentes ut dolor magnae intensitatis percipi possunt, dum stimuli tactiles ut dolor. Praeter symptomata inducenda vel exacerbanda, exspectationes negativae etiam efficaciam medicamentorum activorum minuere possunt. Si falsa informatio, medicamentum dolorem exacerbaturum potius quam levaturum, aegris traditur, effectus analgesicorum localium impediri potest. Si rizitriptanum, agonista receptoris 5-hydroxytryptamini, per errorem ut placebo nominatur, eius efficaciam in curatione impetuum migraineae minuere potest; Similiter, exspectationes negativae etiam effectum analgesicum medicamentorum opioidorum in dolorem experimentaliter inductum minuere possunt.

Mechanismi discendi in effectibus placebo et antiplacebo
Tam discere quam condicionatio classica in effectibus placebo et anti-placebo implicantur. In multis condicionibus clinicis, stimuli neutrales antea cum effectibus beneficiis vel noxiis medicamentorum per condicionationem classicam coniuncti beneficia vel effectus secundarios sine usu medicamentorum activorum in futuro producere possunt.

Exempli gratia, si signa ambientalia vel gustatoria cum morphino iterum atque iterum coniunguntur, eadem signa cum placebo loco morphini adhibita adhuc effectus analgesicos producere possunt. In aegris psoriasis qui usum intervallatum glucocorticoidorum dosis reductae et placebo (sic dictum placebo dosis extendens) acceperunt, rata recidivationis psoriasis similis erat ei aegrotorum curationem glucocorticoidorum dosis plenae accipientium. In grege comparativo aegrotorum qui idem regimen reductionis corticosteroidorum acceperunt sed placebo intervallis non acceperunt, rata recidivationis tam alta erat quam triplo maior quam gregis curationis placebo dosis continuatae. Similes effectus conditioning relati sunt in curatione insomniae chronicae et in usu amphetaminarum pro pueris cum perturbatione hyperactivitatis cum deficitu attentionis.

Experientiae curationum priores et rationes discendi etiam effectum anti-placebo impellunt. Inter mulieres chemotherapiam propter cancrum mammae accipientes, 30% earum nauseam exspectatam habebunt post expositionem signis environmentalibus (velut adventum ad valetudinarium, conventum medicorum, vel ingressum cubiculi similis cubiculo infusionis) quae ante expositionem neutra erant sed cum infusione coniuncta erant. Neonati qui venipuncturas repetitas subierunt statim fletum et dolorem ostendunt dum cutis suae alcohole purgatur ante venipuncturam. Allergena in vasis sigillatis aegris asthmate laborantibus ostentare impetus asthmae excitare potest. Si liquor cum odore specifico sed sine effectibus biologicis beneficiis cum medicamento activo cum effectibus secundariis significantibus (velut antidepressiva tricyclica) antea coniunctus est, usus illius liquidi cum placebo etiam effectus secundarios inducere potest. Si signa visualia (velut lux et imagines) antea cum dolore experimentaliter inducto coniuncta sunt, tum usus horum signorum visualium solorum etiam dolorem in futuro inducere potest.

Cognitio experientiarum aliorum etiam ad effectus placebo et anti-placebo ducere potest. Visio doloris levaminis ab aliis etiam effectum placebo analgesicum causare potest, qui magnitudine similis est effectui analgesico a se ipso ante curationem accepto. Sunt indicia experimentalia quae suggerunt ambitum socialem et demonstrationem effectus secundarios inducere posse. Exempli gratia, si participes alios effectus secundarios placebo nuntiantes vident, dolorem post usum unguenti inactivi referunt, vel aerem interiorem "potentialiter toxicum" descriptum inhalant, etiam ad effectus secundarios in participibus eidem placebo, unguento inactivo, vel aeri interiori expositis ducere potest.

Relationes mediorum vulgarium et mediorum non professionalum, informationes ex interreti sumptae, et contactus directus cum aliis hominibus symptomaticis, omnes reactionem anti-placebo promovere possunt. Exempli gratia, proportio relationum reactionum adversarum ad statinas cum intensitate relationum negativarum de statinis coniungitur. Exemplum praecipue vividum est ubi numerus eventuum adversorum relatorum bis mille vicibus auctus est postquam relationes negativae mediorum et televisionis mutationes noxias in formula medicamenti thyroidei demonstraverunt, et tantum symptomata specifica in relationibus negativis commemorata implicaverunt. Similiter, postquam promotio publica incolas communitatis ad errorem credendum inducit se substantiis toxicis vel vastis periculosis expositos esse, incidentia symptomatum expositioni imaginariae attributorum augetur.

Impetus effectuum placebo et antiplacebo in investigationem et praxim clinicam
Utile fortasse sit determinare quisnam pronus sit effectibus placebo et anti-placebo initio curationis. Quaedam notae sunt notae his responsionibus, sed investigationes futurae meliorem probationem empiricam pro his notis praebere possunt. Optimismus et susceptibilitas ad suggestionem non videntur arcte coniunctae esse cum responsione ad placebo. Sunt probationes quae suggerunt effectum anti-placebo magis probabile esse occurrere in aegris qui anxiiores sunt, qui antea symptomata causarum medicarum ignotarum experti sunt, vel qui significantem perturbationem psychologicam habent inter eos qui medicamenta activa accipiunt. Nullae adhuc clarae probationes sunt de munere generis in effectibus placebo vel anti-placebo. Imaginatio, periculum multigenum, studia associationis per totum genoma, et studia geminorum adiuvare possunt ad elucidandum quomodo mechanismi cerebri et genetica ad mutationes biologicas ducant quae fundamentum sunt effectibus placebo et anti-placebo.

Interactio inter aegros et medicos clinicos probabilitatem effectuum placebo et effectus secundarios relatos post acceptum placebo et medicamentorum activorum afficere potest. Fiducia aegrotorum in medicis clinicis et bona eorum necessitudo, necnon honesta communicatio inter aegros et medicos, symptomata lenire probata est. Ergo, aegroti qui credunt medicos empatheticos esse et symptomata communis frigoris referunt, leniora et breviora sunt quam ii qui credunt medicos non empatheticos esse; aegroti qui credunt medicos empatheticos esse etiam diminutionem in indicatoribus obiectivis inflammationis, ut interleukin-8 et numerus neutrophilorum, experiuntur. Exspectationes positivae medicorum clinicorum etiam partes agunt in effectu placebo. Parvum studium comparans analgetica anaesthetica et curationem placebo post extractionem dentis demonstravit medicos conscios esse aegrotos analgetica accipientes cum maiori levamine doloris coniungi.

Si effectu placebo uti volumus ad exitus curationum emendandos sine paternalistica ratione, una via est curationem describere modo realistico sed positivo. Exspectationes beneficiorum therapeuticorum auctae responsionem aegrotorum ad morphinum, diazepamum, stimulationem cerebri profundam, administrationem remifentanili intravenosam, administrationem lidocaini localem, therapias complementarias et integratas (velut acupuncturam), et etiam chirurgiam emendare demonstratum est.

Investigatio exspectationum aegrotorum est primus gradus in incorporatione harum exspectationum in praxim clinicam. Cum aestimantur exitus clinici exspectati, aegroti rogari possunt ut scala a 0 (nullum beneficium) ad 100 (maximum beneficium imaginabile) utantur ad exspectata beneficia therapeutica aestimanda. Adiuvando aegrotos ad intellegendas exspectationes suas de chirurgia cardiaca electiva exitus invaliditatis post sex menses post chirurgiam minuit; praebendo consilium de strategiis tolerandis aegrotis ante chirurgiam intra-abdominalem dolorem postoperativum et dosim medicamenti anaesthesiae significanter (50%) redactum est. Modi utendi his effectibus structurae includunt non solum explicationem aptitudinis curationis aegrotis, sed etiam explicationem proportionis aegrotorum qui ex ea prosunt. Exempli gratia, efferendo efficaciam medicationis aegrotis, necessitatem analgeticorum postoperativorum, quae aegroti ipsi moderari possunt, reducere potes.

In praxi clinica, fortasse aliae rationes ethicae exstant ad effectum placebo utendum. Nonnulla studia efficaciam methodi "placebo apertae" confirmant, quae administrationem placebo una cum medicamento activo et sinceram informationem aegrotorum implicat additionem placebo effectibus beneficiis medicamenti activi augeri comprobatam esse, ita eius efficaciam augens. Praeterea, fieri potest ut efficacia medicamenti activi per condicionamentum conservetur, dum dosis gradatim minuitur. Methodus operationis specifica est medicamentum cum signis sensoriis coniungere, quod praecipue utile est pro medicamentis toxicis vel addictivis.

Contra, informationes sollicitantes, opiniones erroneae, exspectationes pessimisticae, experientiae negativae praeteritae, informationes sociales, et ambitus curationis ad effectus secundarios ducere et beneficia curationis symptomaticae et palliativae minuere possunt. Effectus secundarii non specifici medicamentorum activorum (intermittentes, heterogenei, dosi independentes, et reproductibilitate incerta) communes sunt. Hi effectus secundarii ad malam adhaesionem aegrotorum consilio curationis (vel consilio discontinuationis) a medico praescripto ducere possunt, eos cogentes ad aliam medicationem mutandam vel alia medicamenta addenda ad hos effectus secundarios curandos. Quamquam pluribus investigationibus opus est ad claram nexum inter haec duo determinandum, hi effectus secundarii non specifici ab effectu anti-placebo causari possunt.

Utile esse potest effectus secundarios aegroto explicare, simul utilitates illustrantes. Utile etiam esse potest effectus secundarios modo adiuvante potius quam fallaci describere. Exempli gratia, aegrotis proportionem aegrotorum sine effectibus secundariis, potius quam proportionem aegrotorum cum effectibus secundariis, explicare, incidentiam horum effectuum secundariorum minuere potest.

Medici obligationem habent consensum informatum validum ab aegrotis obtinere antequam curationem instituant. Pars processus consensus informati est ut medici informationem completam praebeant ut aegroti in decisionibus bene fundatis adiuvent. Medici omnes effectus secundarios potentialiter periculosos et clinicē significantes clare et accurate explicare debent, et aegrotos certiores facere debent omnes effectus secundarios referendos esse. Tamen, enumeratio effectuum secundariorum benignorum et non specificorum, qui curationem medicam non requirunt, singillatim probabilitatem eorum eventus auget, dilemma medicis creans. Una solutio possibilis est effectum anti-placebo aegrotis introducere et deinde interrogare num de effectibus secundariis benignis, non specificis curationis discere velint postquam hanc condicionem animadverterint. Haec methodus "consensus informatus contextualizatus" et "consideratio auctorizata" appellatur.

Exploratio harum rerum cum aegrotis utilis esse potest, cum opiniones erroneae, exspectationes sollicitae, et experientiae negativae cum medicamentis prioribus ad effectum anti-placebo ducere possint. Quibus effectibus secundariis molestis vel periculosis antea orti sunt? Quibus effectibus secundariis solliciti sunt? Si nunc effectibus secundariis benignis laborant, quantum impetum hos effectus secundarios habere putant? Num exspectant effectus secundarios tempore peiores fieri? Responsa a aegrotis data medicis auxilium ferre possunt ad curas de effectibus secundariis leniendas, curationem tolerabiliorem reddentes. Medici aegrotos certiores facere possunt, quamquam effectus secundarii molesti esse possint, re vera innocui esse et non medicorum periculosi, quod anxietatem quae effectus secundarios incitat lenire potest. Contra, si interactio inter aegrotos et medicos clinicos anxietatem eorum lenire non potest, vel etiam eam exacerbare, effectus secundarios amplificabit. Recensio qualitativa studiorum experimentalium et clinicorum suggerit mores non verbales negativos et modos communicationis indifferentes (ut oratio empathetica, defectus contactus oculorum cum aegrotis, oratio monotona, et nullus risus in facie) effectum anti-placebo promovere, tolerantiam aegrotorum ad dolorem minuere, et effectum placebo minuere posse. Effectus secundarii praesumpti saepe sunt symptomata quae antea neglecta vel praetermissa sunt, nunc autem medicamentis attribuuntur. Correctio huius erroneae attributionis medicamentum tolerabilius reddere potest.

Effectus secundarii ab aegrotis relati modo tacite et occulto exprimi possunt, dubitationes, reservationes, vel anxietatem de medicamento, consilio curationis, vel peritia professionali medici significantes. Comparatis cum dubitationibus directe medicis clinicis exprimendis, effectus secundarii causa minus pudenda et facile acceptabilis sunt ad medicamentum interrumpendum. In his casibus, sollicitudines aegroti clarificare et aperte disputare potest adiuvare ad vitandas condiciones interrumptionis vel parvae oboedientiae.

Investigatio de effectibus placebo et anti-placebo magni momenti est in consilio et exsecutione experimentorum clinicorum, necnon in interpretatione eventuum. Primo, ubi fieri potest, experimenta clinica greges sine interventione includere debent ut factores confundentes cum effectibus placebo et anti-placebo coniunctos, ut media regressionis symptomatum, explicentur. Secundo, consilium longitudinale experimenti incidentiam responsionis ad placebo afficiet, praesertim in consilio crossover, cum participibus qui primum medicamentum activum acceperunt, experientiae positivae priores exspectationes afferrent, dum participes qui primum placebo acceperunt non attulerunt. Cum informatio aegrotorum de beneficiis specificis et effectibus secundariis curationis incidentiam horum beneficiorum et effectuum secundariorum augere possit, optimum est constantiam in informatione de beneficiis et effectubus secundariis per processum consensus informati per experimenta medicamentum specificum studentia servare. In meta-analysi ubi informatio constantiam non attingit, eventus cum cautione interpretandi sunt. Optimum est investigatores qui notitias de effectibus secundariis colligunt ut nec gregem curationis nec statum effectuum secundariorum ignorent. Cum notitias de effectibus secundariis colligunt, index symptomatum ordinatus melior est quam inquisitio aperta.