Hodie, medicamentum parvae moleculae, a Sinis ipsis elaboratum, placebo-controllato, nomine Zenotevir, in tabula est. NEJM>. Hoc studium, post finem pandemiae COVID-19 et epidemiam in novum stadium epidemicum normalem ingressam, processum tortuosum investigationis clinicae medicamenti tempore pandemiae incepti revelat, et bonam experientiam ad approbationem emergentem subsequenti eruptione novorum morborum contagiosorum praebet.
Latum est spectrum morborum ab infectione virali respiratoria causatorum, inter quos sunt infectio asymptomatica, infectio symptomatica (casus leves vel moderati sine hospitalizatione), gravis (hospitalizationem requirens), et mors. Gratum esset si hae dimensiones observationis clinicae in experimento clinico includi possent ad utilitatem medicamenti antiviralis aestimandam, sed pro stirpe quae minus virulenta fit per cursum pandemiae, essentiale est primarium focum clinicum eligere et obiective efficaciam medicamenti antiviralis aestimare.
Proposita investigationis medicamentorum antiviraliorum in genere dividi possunt in mortalitatem minuendam, meliorationem morbi gravis promovendam, morbum gravem minuendum, durationem symptomatum breviandam et infectionem prohibendam. In variis stadiis epidemiae, fines clinici electi saepe magnopere variant. In praesenti, nullum antivirale Covid-19 positivum in mortalitate minuenda et remissione severa promovenda demonstratum est.
Pro medicamentis antiviralibus ad infectionem COVID-19, Nematavir/Ritonavir experimenta clinica EPIC-HR (NCT04960202) [1], EPIC-SR (NCT05011513) et EPIC-PEP (NCT05047601) respective perfecerunt. Tria proposita erant morbum gravem reducere, durationem symptomatum breviare et infectionem impedire. Nematavir/ritonavir solum per EPIC-HR demonstratum est morbum gravem reducere, et nullae conclusiones positivae pro his duobus posterioribus exitus obtentae sunt.
Cum transformatione stirpis epidemiae COVID-19 in omicron et incremento significativo in vaccinationum frequentia, incidentia translationis ponderis in coetibus periculi alti significanter decrevit, et difficile est eventus positivos obtinere adoptando consilium experimenti simile EPIC-HR cum translatione ponderis ut fine. Exempli gratia, NEJM studium comparativum VV116 contra Nematavir/Ritonavir [2] edidit ostendens prius non peius esse quam posterius quoad tempus ad recuperationem clinicam sustentam in adultis cum Covid-19 levi ad moderatum qui periculo progressionis obnoxii sunt. Attamen, primum experimentum clinicum VV116 inversionem ponderis ut finem studii adhibuit, et cum rapida evolutione epidemiae, difficile erat numerum eventuum expectatum observare. Haec studia suggerunt quomodo efficaciam clinicam novi medicamenti aestimare et quod finem primarium ut criterium aestimationis efficaciae adhibendum sit problemata investigationis clinica magni momenti facta esse in casu celeris evolutionis morbi, praesertim rapida reductio rationis conversionis ponderis.
Experimentum Nematavir/Ritonavir EPIC-SR, quod quattuordecim symptomata COVID-19 consideravit et tempus resolutionis symptomatum ut exitum adhibuit, etiam eventus negativos protulit. Tres hypotheses facere possumus: 1. Criteria efficaciae certa sunt, quod significat nematavirum inefficax esse in meliorandis symptomatibus clinicis COVID-19; 2. Medicamenta efficacia sunt, sed normae efficaciae incertae sunt; 3. Norma efficaciae non certa est, et medicamentum etiam in hac indicatione inefficax est.
Dum medicamenta antiviralia Sinarum contra Covid-19, quae et ipsa et independenter nova sunt, e laboratorio ad stadium experimentorum clinicorum transeunt, problema grave nobis obicitur – defectus criteriorum aestimationis efficaciae clinicae. Constat omnes aspectus principales consilii experimentorum clinicorum recte esse, et efficaciam medicamenti demonstrare posse. Quomodo de his eventibus negativis cogitemus determinat utrum medicamenta Sinarum, quae et ipsa et independenter nova sunt, prospera esse possint necne.
Si tempus evanescentium symptomatum Covid-19 non est finis aptus ad aestimanda medicamenta anti-SARS-CoV-2, significat medicamenta innovativa independentia Sinarum tantummodo pergere posse aestimare et pondus minuere ad probandam efficaciam suam, et hanc viam investigationis et progressionis perficiendam esse postquam pandemia infectionem globalem celeriter perfecerit et immunitas gregis paulatim stabilita erit. Fenestra ad assequendas metas investigationis clinicae cum levi pondere ut fine primario clauditur.
Die XVIII mensis Ianuarii, anno MMXXIII, experimentum clinicum phasis II-III curationis infectionis novi coronaviri levis vel moderatae per Cenotevirum, a Cao Bin et al. peractum, in ephemeride "New England Journal of Medicine" (NEJM) divulgatum est [3]. Investigatio eorum sapientiam ostendit quomodo defectum criteriorum ad efficaciam medicamentorum antiviralicorum COVID-19 in experimentis clinicis aestimandam superare possit.
Hoc experimentum clinicum, in clinicaltrials.gov die VIII mensis Augusti anno MMXXI (NCT05506176) relatum, est primum experimentum clinicum phasis III placebo-controllatum medicamenti Sinensis indigenae innovativi contra COVID-19. In hoc experimento phasis II-III dupliciter caeco, aleatorio, placebo-controllato, aegroti cum COVID-19 levi vel moderato intra tres dies ab initio temere assignati sunt, proportione 1:1, vel senotovir/ritonavir per os (750 mg/100 mg) bis in die vel placebo per quinque dies. Primum finis efficaciae erat duratio resolutionis sustentae undecim symptomatum principalium, id est, recuperatio symptomatum per duos dies sine recidivatione duravit.
Ex hoc articulo, novum finem pro "undecim symptomatibus principalibus" morbi levis invenire possumus. Investigatores quattuordecim symptomata COVID-19 experimenti clinici EPIC-SR non adhibuerunt, neque translationem ponderis ut finem primarium adhibuerunt.
In summa, 1208 aegroti adscripti sunt, quorum 603 in gregem curationis senoteviri et 605 in gregem curationis placebo assignati sunt. Resultata studii demonstraverunt inter aegrotos MIT-1 qui curationem medicamentorum intra 72 horas ab initio acceperunt, durationem resolutionis symptomatum COVID-19 in grege senoteviri significanter breviorem fuisse quam in grege placebo (180.1 horae [95% CI, 162.1-201.6] contra 216.0 horas [95% CI, 203.4-228.1]; Differentia mediana, −35.8 horae [95% CI, −60.1 ad −12.4]; P=0.006). Die quinto inscriptionis, onus virale a statu initiali imminutum maior erat in grege senoteviri quam in grege placebo (differentia media [±SE], −1.51±0.14 log10 copiae/ml; 95% CI, −1.79 ad −1.24). Praeterea, eventus studii in omnibus finibus secundariis et analysis populationis subgregum suggesserunt zenotevirum durationem symptomatum in aegris COVID-19 breviare posse. Haec eventa plene indicant Cenotevirum beneficium significans in hac indicatione habere.
Quod in hoc studio magni momenti est, est quod novum criterium ad efficaciam aestimandam adhibet. Ex annexo commentarii videre possumus auctores tempus considerabile dedicasse ad demonstrandam fidem huius criterii efficaciae, inter quos constantia mensurarum repetitarum undecim symptomatum principalium, et eius nexus cum quattuordecim symptomatibus. Populationes vulnerabiles, praesertim ii qui morbis subiacentibus laborant et ii qui obesi sunt, plus ex studio proficiunt. Hoc fidem studii ex multis aspectibus confirmat, et etiam indicat Cenotevirum a valore investigationis ad valorem clinicum progressum esse. Publicatio eventuum huius studii nobis permittit videre successum investigatorum Sinensium ad solvenda problemata internationaliter agnita creative. Cum evolutione medicamentorum novorum in patria nostra, inevitabiliter pluribus similibus problematis designationis experimentorum clinicorum occurremus, quae in futuro superanda sunt.
Tempus publicationis: Ian-XX-MMXXIV




