nuntii

Intoxicatio plumbea chronica est factor periculi significans morborum cardiovascularium in adultis et perturbationis cognitivae in pueris, et damnum inferre potest etiam in gradibus plumbi antea tutis habitis. Anno 2019, expositio plumbo causam 5.5 millionum mortuum ex morbo cardiovasculari toto orbe terrarum et iacturam totalem 765 millionum punctorum IQ in pueris quotannis effecit.
Expositio plumbo fere ubique est, etiam in pigmentis plumbatis, benzina plumbata, quibusdam tubis aquariis, ceramicis, cosmeticis, odoribus, necnon in fusione, productione altilium, aliisque industriis, ergo consilia ad gradum incolarum pertinens magni momenti sunt ad veneficia plumbea eliminandam.

Plumbum veneficatum morbus antiquus est. Dioscorides, medicus et pharmacologus Graecus Romae antiquae, De ... scripsit.
Materia Medica, opus pharmacologicum gravissimum per decennia, symptomata intoxicationis plumbeae manifestae fere duo milia abhinc annos descripsit. Homines intoxicatione plumbea manifesta affecti lassitudinem, cephalalgiam, irritabilitatem, dolores abdominis graves, et constipationem patiuntur. Cum concentratio plumbea in sanguine 800 μg/L excedit, intoxicatio plumbea acuta convulsiones, encephalopathiam, et mortem causare potest.
Plumbum chronicum intoxicatio plus quam saeculo abhinc agnitum est ut causa atherosclerosis et podagrae "plumbotoxicae". In autopsia, 69 ex 107 aegrotis podagra plumbo inducta affectis "durationem parietis arteriae cum mutationibus atheromatosis" habebant. Anno 1912, Gulielmus Osler (William Osler)
"Alcohol, plumbum, et podagra partes magnas in pathogenia arteriosclerosis agunt, quamquam modi actionis exacti non bene intelleguntur," Osler scripsit. Linea plumbea (depositum caeruleum tenue sulfidi plumbei secundum marginem gingivarum) propria est intoxicationis plumbeae chronicae in adultis.
Anno MCMXXIV, Nova Caesarea, Philadelphia, et Novum Eboracum venditionem benzini plumbeae interdixerunt, postquam octoginta centesimae operariorum qui plumbum tetraethylicum apud Standard Oil in Nova Caesarea producebant plumbo veneficio affecti inventi sunt, quorum nonnulli perierunt. Die XX mensis Maii, anno MCMXXV, Hugo Cumming, chirurgus generalis Civitatum Foederatarum, scientificos et repraesentantes industriae convocavit ad determinandum utrum tutum esset plumbum tetraethylicum benzino addere. Yandell Henderson, physiologus et peritus in bello chemico, monuit "additionem plumbi tetraethylici paulatim magnam multitudinem veneficio plumbeo et duritiem arteriarum exponere". Robertus Kehoe, medicus princeps societatis Ethyl Corporation, credit agencias publicas plumbum tetraethylicum ex curribus non interdicere debere donec toxicum probatum sit. "Quaestio non est utrum plumbum periculosum sit, sed utrum certa concentratio plumbi periculosa sit," dixit Kehoe.
Quamquam plumbi fodinae iam sex milia annorum exstant, usus plumbi saeculo XX insigniter crevit. Plumbum est metallum malleabile et durabile, quod adhibetur ne nimis celeriter comburatur combustibilis, ad "ictus machinae" in curribus minuendos, ad aquam potabilem transportandam, ad cibaria in vasis metallicis adglutinanda, ad picturam diu splendendam faciendam, et ad insecta necanda. Infeliciter, maxima pars plumbi ad hos usus adhibita in corpora hominum pervenit. Cum epidemia plumbi veneficii in Civitatibus Foederatis Americae culmen attingebat, centeni pueri singulis aestatibus propter encephalopathiam plumbi in nosocomio veniebant, et quarta pars eorum mortua est.
Homines nunc plumbo exponuntur gradibus multo supra gradus naturales. Decennio 1960, geochemicus Clair Patterson, qui isotopos plumbi usus est ad aetatem Terrae ad 4.5 miliarda annorum aestimandam...
Patterson invenit fodinas, liquefactionem, et emissiones vehiculorum deposita plumbi in atmosphaera mille vicibus maiora quam gradus naturales in exemplaribus nucleorum glacialium effecisse. Patterson etiam invenit concentrationem plumbi in ossibus hominum in terris industrialibus mille vicibus maiorem esse quam hominum in temporibus praeindustrialibus viventium.
Expositio plumbi plus quam 95% decrevit ab annis 1970, sed generatio praesens adhuc decies ad centum vicibus plus plumbi portat quam homines temporibus praeindustrialibus viventes.
Paucis exceptis, ut plumbo in oleo aeronautico et munitionibus et in accumulatoribus plumbeis-acidis pro vehiculis motoriis, plumbum iam non in Civitatibus Foederatis Americae et Europa adhibetur. Multi medici credunt problema veneficii plumbei rem praeteritam esse. Attamen, pigmenta plumbea in domibus vetustioribus, gasolina plumbea in solo deposita, plumbum ex tubis aquariis lixiviatum, et emissiones ex officinis industrialibus et incineratoribus, omnia ad expositionem plumbi conferunt. In multis terris, plumbum ex fusione, productione accumulatorum et vastorum electronicorum emittitur, et saepe in pigmentis, ceramicis, cosmeticis et odoribus invenitur. Investigationes confirmant veneficium plumbeum chronicum parvum esse factorem periculi pro morbis cardiovascularibus in adultis et debilitate cognitiva in pueris, etiam in gradibus antea tutis vel innocuis habitis. Hic articulus effectus veneficii plumbei chronici parvi summatim exponet.

Expositio, absorptio et onus internum
Ingestio oralis et inhalatio viae principales expositionis plumbi sunt. Infantes celeriter crescentes et evolutos facile plumbum absorbere possunt, et carentia ferri vel calcii absorptionem plumbi promovere potest. Plumbum calcium, ferrum et zincum imitans cellulam per canales calcii et transportatores metallorum, ut transportatorem metallorum bivalentium 1 [DMT1], intrat. Homines polymorphismos geneticos habent qui absorptionem ferri vel calcii promovent, ut ii qui haemochromatosis causant, absorptionem plumbi auctam habent.
Post absorptionem, 95% plumbi residui in corpore adulti in ossibus reponitur; 70% plumbi residui in corpore pueri in ossibus reponitur. Circiter 1% totius oneris plumbi in corpore humano in sanguine circulat. 99% plumbi in sanguine in cellulis rubris sanguinis inveniuntur. Concentratio plumbi in sanguine toto (plumbum nuper absorptum et plumbum ex osse remobilizatum) est index biologicus gradus expositionis latissime adhibitus. Factores qui metabolismum ossium mutant, ut menopausa et hyperthyreosis, plumbum in ossibus sequestratum liberare possunt, quod efficit ut gradus plumbi in sanguine augeantur.
Anno MCMLXXV, cum plumbum adhuc benzinae adderetur, Patricius Barry autopsiam CXXIX Britannorum perfecit et onus plumbi totale quantificavit. Onus totale medium in corpore viri est CLXV mg, quod ponderi fibulae chartaceae aequivalet. Onus corporis virorum plumbo intoxicatorum erat DXLVI mg, tantum triplo oneris medii totius exempli masculini. Comparate, onus totale medium in corpore muliebri est CIV mg. In viris et mulieribus, maxima plumbi concentratio in textibus mollibus in aorta erat, dum in viris concentratio maior erat in plaquis atheroscleroticis.
Nonnullae populationes periculo aucto veneficii plumbei obnoxiae sunt, comparatione facta cum populatione generali. Infantes et pueri parvi periculo maiori plumbum ingerendi obnoxii sunt propter mores orales non edendi, et verisimilius est eos plumbum absorbere quam pueri maiores natu et adulti. Pueri parvi in ​​domibus male conservatis ante annum 1960 aedificatis habitantes periculo veneficii plumbei ob fragmenta picturae et pulverem domesticum plumbo contaminatum ingerendum obnoxii sunt. Homines qui aquam e fistulis plumbo contaminatis bibunt vel prope aeroportus vel alia loca plumbo contaminata habitant, etiam periculo aucto veneficii plumbei levis obnoxii sunt. In Civitatibus Foederatis Americae, concentrationes plumbi in aere significanter altiores sunt in communitatibus segregatis quam in communitatibus integratis. Operarii in industriis fusionis, recyclationis accumulatorum et constructionis, necnon ii qui sclopetis utuntur vel fragmenta globulorum in corporibus suis habent, etiam periculo aucto veneficii plumbei obnoxii sunt.
Plumbum est prima substantia chemica toxica mensurata in Inquisitione Nationali Salutis et Nutritionis (NHANES). Initio eliminationis gradualis benzini plumbati, gradus plumbi in sanguine ab 150 μg/L anno 1976 ad 90 anno 1980 deciderunt.
μg/L, numerus symbolicus. Gradus plumbi in sanguine, qui potentia noxii aestimantur, pluries imminuti sunt. Anno 2012, Centra pro Morborum Imperio et Praeventione (CDC) nuntiaverunt gradum plumbi tutum in sanguine puerorum nondum determinatum esse. CDC normam pro excessivo gradu plumbi in sanguine puerorum – saepe adhibitam ad significandum actionem suscipiendam esse ad expositionem plumbi minuendam – a 100 μg/L ad 50 μg/L anno 2012, et ad 35 μg/L anno 2021 deminuit. Imminutio normae pro excessivo plumbo in sanguine decisionem nostram impulit ut haec dissertatio μg/L ut unitatem mensurae pro gradu plumbi in sanguine uteretur, potius quam μg/dL, quod frequentius usurpatur, quod amplas probationes toxicitatis plumbi in inferioribus gradibus reflectit.

Mors, morbus et invaliditas
“Plumbum potentialiter toxicum est ubique, et plumbum ubique est,” scripserunt Paulus Mushak et Annemarie F. Crocetti, ambo sodales Consilii Nationalis Qualitatis Aeris a Praeside Iacobo Carter designati, in relatione ad Congressum anno 1988. Facultas metiendi gradus plumbi in sanguine, dentibus et ossibus seriem problematum medicorum revelat, qui cum chronica intoxicatione plumbi humili gradu, in gradibus communiter in corpore humano inventis, coniunguntur. Humiles gradus intoxicationis plumbi factor periculi sunt pro partu praematuro, necnon pro detrimento cognitivo et perturbatione hyperactivitatis cum deficitu attentionis (ADHD), pressione sanguinis aucta et variabilitate cordis reducta in pueris. In adultis, humiles gradus intoxicationis plumbi factor periculi sunt pro insufficientia renali chronica, hypertensione et morbo cardiovasculari.

Incrementum et neuroevolutio
In concentrationibus plumbi quae vulgo in mulieribus gravidis inveniuntur, expositio plumbi factor periculi est pro partu praematuro. In cohorte prospectiva partuum Canadensium, augmentum 10 μg/L in gradu plumbi in sanguine materno cum periculo 70% aucto partus praematuri spontanei coniunctum est. Mulieribus gravidis cum gradibus vitaminae D in sero infra 50 mmol/L et gradibus plumbi in sanguine 10 μg/L auctis, periculum partus praematuri spontanei ad triplum crevit.
In studio priori insigni de pueris cum signis clinicis plumboveneni, Needleman et al. invenerunt pueros cum altioribus gradibus plumbi magis pronos esse ad defectus neuropsychologicos evolvendos quam pueros cum inferioribus gradibus plumbi, et magis pronos esse ut a magistris in rebus ut distractione, artibus ordinandi, impulsivitate, aliisque notis morum malos aestimarentur. Decem annis post, pueri in cohorte cum altioribus gradibus plumbi in dentino 5.8 vicibus pronos erant ad dyslexiam et 7.4 vicibus pronos erant ad scholam deserendam quam pueri in cohorte cum inferioribus gradibus plumbi.
Proportio declinationis cognitivae ad augmentum plumbi maior erat in pueris cum plumbi gradibus humilibus. In analysi coniuncta septem cohortium prospectivarum, augmentum plumbi gradum in sanguine ab 10 μg/L ad 300 μg/L cum decremento 9 punctorum in IQ puerorum coniunctum erat, sed maxima decrementum (decrementum 6 punctorum) accidit cum plumbi grada in sanguine primum 100 μg/L aucti sunt. Curvae dosis-responsus similes erant pro declinatione cognitiva cum gradibus plumbi mensis in osse et plasma coniuncta.

Expositio plumbi est factor periculi pro perturbationibus morum sicut ADHD. In studio nationali Americano repraesentativo puerorum inter annos octo et quindecim, pueri cum gradu plumbi in sanguine maiore quam 13 μg/L bis magis probabile erat ADHD habere quam ii cum gradu plumbi in sanguine infimo quintile. In his pueris, circiter unus ex quinque casibus ADHD expositioni plumbi attribui potest.

Expositio plumbi in pueritia est factor periculi pro moribus antisocialibus, inter quos mores cum perturbatione morum, delinquentia, et moribus criminalibus coniuncti. In meta-analysi sedecim studiorum, gradus elevati plumbi in sanguine constanter cum perturbatione morum in pueris coniuncti sunt. In duobus studiis cohortis prospectivis, gradus altiores plumbi in sanguine vel plumbi in dentino in pueritia cum maioribus ratibus delinquentiae et arrestationis in iuventute adulta coniuncti sunt.
Maior expositio plumbi in pueritia cum volumine cerebri imminuto coniuncta erat (fortasse propter magnitudinem neuronum et ramificationem dendritarum imminutam), et volumen cerebri imminutum in aetatem adultam perstitit. In studio quod adultos maiores includebat, maiores gradus plumbi in sanguine vel ossibus prospective cum declinatione cognitiva accelerata coniuncti sunt, praesertim in iis qui allelum APOE4 gerebant. Expositio plumbi in prima pueritia factor periculi ad morbum Alzheimerianum sero incipientem evolvendum esse potest, sed argumenta incerta sunt.

Nephropathia
Expositio plumbo est factor periculi ad morbum renalem chronicum evolvendum. Effectus nephrotoxici plumbi manifestantur in corporibus inclusionis intranuclearibus tubulorum renalium proximalium, fibrosi interstitiali tubulorum et insufficientia renalis chronica. Inter eos qui in inquisitione NHANES inter annos 1999 et 2006 participaverunt, adulti cum gradu plumbi in sanguine supra 24 μg/L 56% probabilius erant habere ratam filtrationis glomerularis reductam (<60 mL/[min·1.73 m2]) quam ii cum gradu plumbi in sanguine infra 11 μg/L. In studio cohortis prospectivo, homines cum gradu plumbi in sanguine supra 33 μg/L periculum 49 centesimis maius habebant morbum renalem chronicum evolvendi quam ii cum gradu plumbi in sanguine inferioribus.

Morbus cardiovascularis
Mutationes cellulares plumbo inductae hypertensioni et atherosclerosi propriae sunt. In studiis laboratorio, expositiones plumbo perpetuo humiles accentum oxidativum augent, gradus oxidi nitrici bioactivi minuunt, et vasoconstrictionem inducunt per activationem proteinkinasis C, quod ad hypertensionem persistentem ducit. Expositio plumbo oxidum nitricum inactivat, formationem hydrogenii peroxidi auget, reparationem endothelii inhibet, angiogenesin impedit, thrombosis promovet, et ad atherosclerosim ducit (Figura 2).
Studium *in vitro* demonstravit cellulas endotheliales in ambitu cum concentrationibus plumbi ab 0.14 ad 8.2 μg/L per 72 horas cultas laesionem membranae cellularis causasse (parvae scissurae vel perforationes per microscopiam electronicam scandentem observatae). Hoc studium indicia ultrastructuralia praebet plumbum recens absorptum vel plumbum ex osse in sanguinem reingrediens dysfunctionem endothelialem causare posse, quae est prima mutatio detectabilis in historia naturali laesionum atheroscleroticarum. In analysi transversali exempli repraesentativi adultorum cum gradu plumbi medio in sanguine 27 μg/L et nulla historia morbi cardiovascularis, gradus plumbi in sanguine 10% aucti sunt.
Ad μg, proportio casuum pro calcificatione arteriae coronariae severa (id est, punctum Agatston >400 cum ambitu punctorum 0 [0 nullam calcificationem indicans] et puncta altiora maiorem ambitum calcificationis indicantia) erat 1.24 (intervallum fiduciae 95% 1.01 ad 1.53).
Expositio plumbi est factor periculi magnus mortis ex morbo cardiovasculari. Inter annos 1988 et 1994, 14,000 adulti Americani in inquisitione NHANES participaverunt et per 19 annos observati sunt, quorum 4,422 mortui sunt. Unus ex quinque hominibus morbo cordis coronarii moritur. Post adaptationem aliorum factorum periculi, auctus gradus plumbi in sanguine a 10 percentile ad 90 percentile cum duplicatione periculi mortis ex morbo cordis coronarii coniunctus est. Periculum morbi cardiovascularis et mortis ex morbo cordis coronarii acriter crescit cum gradus plumbi infra 50 μg/L sunt, sine ullo limine claro (Figurae 3B et 3C). Investigatores credunt quadrantem millionis mortes cardiovasculares praematuras quotannis ex intoxicatione plumbi chronica humilis gradus fieri. Ex his, 185,000 morbo cordis coronarii mortui sunt.
Expositio plumbi fortasse una ex causis est cur mortes ex morbo cordis coronarii primum creverint deinde decreverint saeculo proximo. In Civitatibus Foederatis Americae, rationes mortuorum ex morbo cordis coronarii acriter creverunt in prima dimidia parte saeculi XX, culmine anno 1968 attingentes, deinde constanter decrescentes. Nunc 70 centesimis infra culmen anni 1968 est. Expositio plumbi ad benzinam plumbatam cum decremento mortalitatis ex morbo cordis coronario coniuncta est (Figura 4). Inter eos qui in inquisitione NHANES participaverunt, quae usque ad octo annos inter 1988-1994 et 1999-2004 observata est, 25% reductionis totalis incidentiae morbi cordis coronarii ob gradus plumbi in sanguine imminutos evenit.

Primis annis benzinae plumbatae abolitionis, incidentia pressionis sanguinis altae in Civitatibus Foederatis Americae vehementer decrevit. Inter annos 1976 et 1980, 32 centesimae adultorum Americanorum pressionem sanguinis altam habebant. Inter annos 1988 et 1992, proportio tantum 20% erat. Factores usitati (fumatio, medicamenta pressionis sanguinis, obesitas, et etiam maior magnitudo manicae ad pressionem sanguinis in obesis metiendam adhibitae) deminutionem pressionis sanguinis non explicant. Attamen, mediana plumbi gradus in sanguine in Civitatibus Foederatis Americae a 130 μg/L anno 1976 ad 30 μg/L anno 1994 decrevit, quod suggerit deminutionem expositionis plumbi unam causam esse deminutionis pressionis sanguinis. In Studio Familiae Cordis Fortis, quod cohortem Indorum Americanorum comprehendit, gradus plumbi in sanguine ≥9 μg/L decreverunt et pressio sanguinis systoles mediocriter 7.1 mm Hg (valor adaptatus) decrevit.
Multae quaestiones de effectibus expositionis plumbi in morbos cardiovasculares sine responso manent. Spatium expositionis necessarium ad hypertensionem vel morbum cardiovascularem efficiendum non plene intellegitur, sed expositio cumulativa plumbi diuturna in osse mensurata vim praedictivam maiorem habere videtur quam expositio brevis temporis in sanguine mensurata. Attamen, expositionem plumbi reducendo pressionem sanguinis et periculum mortis ex morbo cardiovasculari intra unum vel duos annos reducere videtur. Anno post prohibitionem combustibilis plumbati ex cursibus NASCAR, communitates prope cursum significanter inferiores rates mortuum ex morbo cordis coronario habebant comparatae cum communitatibus magis circumstantiis. Denique, necesse est studere effectus cardiovasculares diuturnos in hominibus expositis gradibus plumbi infra 10 μg/L.
Imminuta expositio aliis chemicis toxicis etiam ad declinationem morborum coronariorum cordis contulit. Abolitio gasolini plumbati ab anno 1980 ad annum 2000 particulas in 51 regionibus metropolitanis minuit, quod effecit ut expectatio vitae 15 centesimis augeretur. Pauciores homines fumant. Anno 1970, circiter 37 centesimae adultorum Americanorum fumabant; anno 1990, tantum 25 centesimae Americanorum fumabant. Fumatores gradus plumbi in sanguine significanter altiores habent quam non fumantes. Difficile est effectus historicos et praesentes pollutionis aeris, fumi tabaci et plumbi in morbos coronarios cordis investigare.
Morbus cordis coronarius est causa mortis principalis toto orbe terrarum. Plus quam duodecim studia demonstraverunt expositionem plumbi esse factorem periculi magnum et saepe neglectum mortis ex morbo cordis coronario. In meta-analysi, Chowdhury et al. invenerunt gradus plumbi in sanguine elevatos esse factorem periculi gravem pro morbo cordis coronario. In octo studiis prospectivis (cum summa 91,779 participantium), homines cum concentrationibus plumbi in sanguine in quintile summo habuerunt periculum 85% maius infarctus myocardii non fatalis, chirurgiae bypass, vel mortis ex morbo cordis coronario quam ii in quintile infimo habuerunt. Anno 2013, Agentura Protectionis Ambientalis (EPA)
Agentura Protectionis (Anglice: *Protective Agency*) conclusit expositionem plumbi esse factorem periculi pro morbo cordis coronario; decennio post, Societas Cordis Americana (Anglice: *American Heart Association*) hanc conclusionem probavit.