Studium invenit in cohorte aetatis quinquaginta annorum et supra, statum socioeconomicum inferiorem significanter cum aucto periculo depressionis coniunctum esse; inter quae, parva participatio in actionibus socialibus et solitudo partes mediatrices agunt in nexu causali inter utrumque. Resultata investigationis primum mechanismum actionis inter factores psychosociales behaviorales et statum socio-oeconomicum et periculum depressionis in senibus revelant, et argumenta scientifica magni momenti praebent ad sustentationem interventionum salutis mentis comprehensivarum in populatione seniorum, ad eliminationem determinantium socialium salutis, et ad accelerationem realisationis propositorum globalium senescendi sani.
Depressio est principale problema salutis mentis quod ad onus morborum globale confert et principalem causam mortis inter problemata salutis mentis. Consilium Actionis Comprehensivum pro Salute Mentis 2013-2030, a OMS anno 2013 adoptatum, gradus clavis illustrat ad interventiones idoneas praebendas hominibus cum perturbationibus mentis, inter quos sunt ii qui depressione laborant. Depressio praevalet in populatione senibus, sed plerumque non diagnoscitur et non curatur. Studia invenerunt depressionem in senectute arcte coniunctam esse cum declinatione cognitiva et periculo morborum cardiovascularium. Status socio-oeconomicus, activitas socialis, et solitudo independenter cum evolutione depressionis consociatae sunt, sed effectus eorum coniuncti et mechanismi specifici incerti sunt. In contextu senescendi globalis, urgente est necessitas ad determinantes salutis socialis depressionis in senectute et mechanismos eorum clarificandos.
Hoc Studium est studium cohortis trans patrias, incolarum fundatum, utens datis ex quinque inquisitionibus nationaliter repraesentativis seniorum adultorum in XXIV patriis (peractis a XV Februario MMVIII ad XXVII Februario MMXIX), inter quas sunt Studium Salutis et Secessus, Studium nationale Salutis et Secessus, HRS, Studium Longitudinale Anglicum de Secessu, ELSA, Inquisitio Salutis, Secessus et Secessus in Europa, Inquisitio Salutis, Secessus et Secessus in Europa, Studium Longitudinale Salutis et Secessus Sinensis, Studium Longitudinale Salutis et Secessus Sinensis, CHARLS, et Studium Mexicanum Salutis et Secessus (MHAS). Studium comprehendit participes quinquaginta annos natos et maiores tempore initiali, qui informationem de statu sociooeconomico, actionibus socialibus, et sensibus solitudinis rettulerunt, et qui saltem bis interrogati sunt; participes qui symptomata depressiva tempore initiali habebant, ii quibus data de symptomatibus depressivis et covariabilibus deerant, et ii qui deerant exclusi sunt. Ad statum sociooeconomicum definiendum, secundum reditus familiaris, educationem, et statum laboris, methodus analysis categoriarum subiacentis adhibita est. Depressio aestimata est utens Studio Mexicano Salutis et Senescentiae (CES-D) vel EURO-D. Nexus inter statum sociooeconomicum et depressionem aestimatus est utens modello periculi proportionalis Cox, et eventus aggregati quinque inquisitionum utens modello effectuum fortuitorum obtenti sunt. Hoc studium ulterius effectus coniunctos et interactivos status sociooeconomici, actionum socialium, et solitudinis in depressionem investigavit, et effectus mediantes actionum socialium et solitudinis in statum sociooeconomicum et depressionem exploravit utens analysi mediationis causalis.
Post medianum quinque annorum observationis, 20 237 participes depressionem passi sunt, cum incidentia 7.2 (intervallum fiduciae 95% 4.4-10.0) per 100 annos-personas. Post adaptationem variorum factorum confundentium, analysis invenit participes inferioris status socioeconomici periculum maius depressionis habuisse comparatis participibus altioris status socioeconomici (HR aggregatum = 1.34; 95% CI: 1.23-1.44). Ex associationibus inter statum socioeconomicum et depressionem, tantum 6.12% (1.14-28.45) et 5.54% (0.71-27.62) ab actionibus socialibus et solitudine, respective, mediabantur.
Sola interactio inter statum sociooeconomicum et solitudinem effectum significantem in depressionem habere observata est (HR aggregatum = 0.84; 0.79-0.90). Comparatis cum participibus status sociooeconomici alti qui socialiter activi erant et non soli, participes status sociooeconomici humilis qui socialiter inactivi et soli erant, periculum maius depressionis habebant (HR aggregatum = 2.45; 2.08-2.82).
Passivitas socialis et solitudo tantum ex parte nexum inter statum socioeconomicum et tristitiam mediantur, quod suggerit, praeter interventiones segregationem socialem et solitudinem spectantes, alias mensuras efficaces necessarias esse ad periculum tristitiae in adultis senioribus reducendum. Praeterea, effectus coniuncti status socioeconomici, activitatis socialis, et solitudinis utilitates interventionum simultanearum integratarum ad onus globale tristitiae reducendum illustrant.
Tempus publicationis: VII Septembris, MMXXIV