Hodie, morbus hepaticus pinguis non alcoholicus (NAFLD) causa principalis morbi hepatici chronici in Sinis et etiam in mundo factus est. Spectrum morborum comprehendit steatohepatitidem hepaticam simplicem, steatohepatitidem non alcoholicam (NASH), et cirrhosin atque cancrum hepatis affinem. NASH accumulatione adipis excessiva in hepatocytis et damno cellulari inducto atque inflammatione, cum vel sine fibrosi hepatica, insignitur. Gravitas fibrosis hepaticae in aegris NASH arcte coniungitur cum prognosi hepatica mala (cirrhosi et complicationibus eius et carcinomate hepatocellulari), eventibus cardiovascularibus, malignitatibus extrahepaticis, et morte ex omnibus causis. NASH qualitatem vitae aegrotorum adverse afficere potest; nihilominus, nulla medicamenta vel therapia ad NASH curandam probata sunt.
Studium recens (ENLIVEN) in ephemeride "New England Journal of Medicine" (NEJM) divulgatum demonstravit pegozaferminum et fibrosis hepatis et inflammationem hepatis emendasse in aegris NASH non cirrhoticis per biopsiam confirmatis.
Experimentum clinicum Phase 2b, multicentricum, fortuitum, dupliciter caecum, placebo-comparatum, a Professore Rohit Loomba et eius turma clinica apud Scholam Medicinae Universitatis Californiensis, Sancti Didaci, gestum, 222 aegros cum NASH stadio F2-3 biopsia confirmata inter diem XXVIII Septembris MMXXI et diem XV Augusti MMXXII conscripsit. Hi aegroti temere assignati sunt ad pegozafermin (iniectio subcutanea, 15 mg vel 30 mg semel in hebdomada, vel 44 mg semel singulis duabus hebdomadibus) vel placebo (semel in hebdomada vel semel singulis duabus hebdomadibus). Inter prima fines erant emendatio stadii ≥ 1 in fibrosi et nulla progressio NASH. NASH sine progressione fibrotica resoluta est. Studium etiam aestimationem salutis peracta est.
Post viginti quattuor hebdomades curationis, proportio aegrotorum cum melioratione fibrosis ≥ stadii 1 et nulla peioratione NASH, et proportio aegrotorum cum regressione NASH et nulla peioratione fibrosis significanter altior erat in tribus gregibus dosis Pegozafermini quam in grege placebo, cum differentiis magis significantibus in aegrotis tractatis cum 44 mg semel in duabus hebdomadibus vel 30 mg semel in hebdomada. Quod ad salutem attinet, pegozafermin simile erat placebo. Frequentissimi eventus adversi cum curatione pegozafermini coniuncti erant nausea, diarrhoea, et erythema in loco injectionis. In hoc experimento stadii 2b, eventus praeliminares suggerunt curationem cum pegozafermino fibrosis hepatis meliorare.
Pegozaferminum, in hoc studio adhibitum, est analogum glycolatum diuturnum factoris humani crescentis fibroblastorum 21 (FGF21). FGF21 est hormon metabolicum endogenum a hepate secretum, quod partes agit in regulando metabolismo lipidorum et glucosi. Studia priora demonstraverunt FGF21 effectus therapeuticos in aegrotis NASH habere per augendam sensibilitatem insulinae hepatis, stimulationem oxidationis acidorum pinguium, et inhibitionem lipogenesis. Attamen, brevis tempus dimidiatum FGF21 naturalis (circiter duas horas) usum eius in curatione clinica NASH limitat. Pegozaferminum technologiam pegylationis glycosylatae adhibet ad tempus dimidiatum FGF21 naturalis extendendum et eius actionem biologicam optimizandam.
Praeter eventus positivos huius experimenti clinici Phase 2b, aliud studium recens in Nature Medicine (ENTRIGUE) divulgatum demonstravit pegozafermin etiam triglycerida, cholesterolum non-HDL, apolipoproteinum B, et steatosis hepaticam significanter reduxisse in aegris cum hypertriglyceridaemia gravi, quod impulsum positivum in reducendo periculo eventuum cardiovascularium in aegris cum NASH habere potest.
Haec studia suggerunt pegozaferminum, ut hormon metabolicum endogenum, plura commoda metabolica aegris cum NASH praebere posse, praesertim quia NASH in futuro "morbus hepaticus pinguis metabolice associatus" renominari potest. Haec eventa id medicamentum potentiale magni momenti ad curationem NASH faciunt. Simul, haec eventa studiorum positiva pegozaferminum in experimenta clinica phasis 3 sustentabunt.
Quamquam curatio pegozafermini 44 mg bis in hebdomada et curatio pegozafermini 30 mg hebdomada ad finem histologicum primarium studii pervenit, duratio curationis in hoc studio tantum 24 hebdomades erat, et proportio obsequentiae in grege placebo tantum 7% erat, quae significanter minor erat quam resultata studiorum clinicorum priorum 48 hebdomades durantium. Eaedemne sunt differentiae et securitas? Data heterogeneitate NASH, maiora, multicentra, experimenta clinica internationalia in futuro necessaria sunt ad maiores populationes aegrotorum includendas et durationem curationis extendendam ad melius efficaciam et salutem medicamenti aestimandas.
Tempus publicationis: XVI Septembris, MMXXIII





